Wczesnym rankiem 16 marca 1900 roku mały niemiecki parowiec zmagał się z silnym sztormem rozpętanym przez wiatr wiejący z kierunku W-S-W z siłą 9B.

Statek płynął z Królewca do Bremy z ładunkiem zboża i towarami drobnicowymi, a sztorm zaskoczył go kilka mil od brzegu na wysokości wydm Großen Wollsäcke, które to miejsce znajduje się na wschód od latarni morskiej Stilo.

Niezwykle duże fale spowodowały rozszczelnienie kadłuba w okolicy dziobu i zalanie tego przedziału, po czym pękła kolejna gródź i parowiec, nabierający coraz więcej wody, zaczął tonąć. Załoga znalazła się w wielkim niebezpieczeństwie, ale szczęśliwym zbiegiem okoliczności w pobliżu pojawił się duński parowiec KASAN, pod dowództwem kapitana Hansena. Pomimo dużej fali Duńczykom udało się zwodować szalupę i podjąć wszystkich 12 marynarzy ze statku, który chwilę potem zatonął.

Za przeprowadzenie brawurowej akcji ratunkowej w warunkach silnego sztormu i narażenia własnego życia, załoga duńskiego parowca otrzymała nagrodę od Fundacji Ferdynanda Laeisza.

Statkiem, który zatonął 15 marca 1900 roku, był bremeński parowiec DIANA, a jego wrak został odkryty przez okręt hydrograficzny ORP Arctowski z Dywizjonu Zabezpieczenia Hydrograficznego Marynarki Wojennej, który w dniach 24-28 marca 2014 roku wykonywał prace pomiarowe na planowanej trasie żeglugowej RSP-04.

Prace te miały na celu zebranie danych batymetrycznych z wyznaczonego akwenu, zachowując 100% pokrycia dna. W badaniach wykorzystano echosondę wielowiązkową (multibeam echosounder) i sonar holowany wysokiej rozdzielczości. W wyniku przeprowadzonych prac pomiarowych uzyskano pełny rozkład głębokości w akwenie o wymiarach 5 mil morskich na 4 mile morskie oraz wykryto dwa nowe wraki o długości 35m i 44m. Tym większym wrakiem jest właśnie DIANA.

Parowiec DIANA , sygnał wywoławczy KMCN, został zwodowany 10 września 1872 roku w niemieckiej stoczni A.G.Weser, Bremen, numer stoczniowy 19. Był to stalowy, towarowy parowiec o długości 44.00 m , szerokości 6.90 m i wysokości 4.19 m oraz pojemności 299 GRT/233 NRT. Pierwszym właścicielem był J.H. & C. Niemann z Geestemunde.14 marca 1878 nowym właścicielem został D.G.Neptun z Bremy. Parowiec zatonął 16 marca 1900 na skutek rozszczelnienia kadłuba.

Nurkowanie
Ze względu na głębokość maksymalną około 25 metrów wrak jest bardzo przyjazny nawet dla początkujących płetwonurków. Środkowa część wraku, w której znajdowała się ładownia, czyli element konstrukcyjny najmniej trwały, praktycznie już nie istnieje. Zachowała się część dziobowa oraz rufowa z górującym na tle pola szczątków kotłem parowym.

Informacje

sygnał wywoławczy: KMCN
wyporność: 657 BRT/483 NRT
zbudowany: 10 września 1872 roku w niemieckiej stoczni A.G.Weser, Bremen

wymiary
długość 44.00 m
szerokości 6.90 m
wysokości 4.19 m
pojemności 299 GRT/233 NRT